هفت سال بیشتر نداشت که مادر معتادش دیگر نمی‌توانست از او نگهداری کند به همین دلیل ناچار شد «هستی» را به یکی از مراکز بهزیستی تحویل دهد.

سلیمانی ، مددکار اجتماعی مرکز نگهداری کودکان بی سرپرست در سبزوار، در جست وجوی یافتن پدر و مادر یکی از کودکان بی سرپرست برآمد و پس از مطالعه پرونده «هستی» به یک نشانی در بولوار توس مشهد دست یافت که در گزارش پلیس ۱۱۰ ثبت شده بود. به همین دلیل او با سرهنگ مریم محمدیان ، مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری معراج مشهد، تماس گرفت و موضوع را مطرح کرد.

طولی نکشید که با دستور سرگرد امیررضا فعال ،رئیس کلانتری معراج، عوامل انتظامی وارد عمل شدند و به تحقیق در محله مذکور پرداختند، اما هیچ اثری از نزدیکان دختری به نام «هستی» پیدا نکردند تا این که مشخص شد منزلی که نشانی آن در پرونده دختر ۱۵ ساله وجود دارد، تخریب شده و به جای آن واحد‌های آپارتمانی قد کشیده اند.

در حالی که همه عوامل انتظامی از یافتن خانواده «هستی» ناامید بودند، چند روز قبل مردی برای انجام امور قضایی وارد کلانتری معراج شد و به سراغ رحیمیان ،یکی از افسران کلانتری رفت. او با مشاهده نام خانوادگی مرد ناگهان به چهره وی نگریست و پرسید دختری به نام «هستی» را می‌شناسد؟ آن مرد بی درنگ پاسخ داد، «هستی دختر خواهرش بود که از حدود ۸ سال قبل دیگر خبری از او ندارند و نمی‌دانند مادرش او را به کسی فروخته یا به یکی از مراکز نگهداری کودکان سپرده است!" طولی نکشید که ماجرای «هستی» رنگ روشنایی گرفت و آن مرد که «دایی هستی» بود بیان کرد خواهرش که در مرکز ترک اعتیاد بستری بوده است از حدود ۳ ماه قبل به منزل بازگشته و حتی اگر متوجه شود دخترش در سبزوار است بسیار خوشحال خواهد شد.

با این اتفاق غیرمنتظره، مددکار اجتماعی کلانتری با مددکار بهزیستی در سبزوار تماس گرفت و قرار ملاقات حضوری هستی و خانواده اش گذاشته شد، به این ترتیب پس از گذشت ۸ سال «هستی» مادرش را در آغوش کشید. بهزیستی در تلاش است به محض فراهم شدن شرایط خانواده، مراحل ترخیص دائمی هستی از مرکز مهیا شود.