خندههای بی صدا و آهنگ زمزمههایی که هر چند شنیده نمیشود ولی انعکاس درونی مواج و سرشار از زندگی است. گویی گنجی نهان را پنهان کرده و واژهها و صداها را یارای نمود آن نیست، پس باید تلاش کرد، دوید و رنج برد تا کلام، جان بیابد و گوش نزدیک ما بتواند چیزی بشنود. حس شنیدن، سخن گفتن و نجوا کردن را باید از زبان کسانی آموخت که دنیای سکوت را تجربه کردهاند و هر سخن برای آنها دری به دنیای جدید است. این جا یکی از مراکز توان بخشی خانواده و کودکان ناشنوا و کمشنوای مشهد است؛ جایی که سکوت از همه چیز پررنگ تر است و همه با شنیدن واژه و صدایی خوشحال میشوند. این مرکز بچهها را از سنین پایین پذیرش میکند و این فرصت وجود دارد که بعد از ورود آن ها به مدارس عادی بتوانند در حین تحصیل از خدمات آموزش کمکی این مرکز استفاده کنند. از آن جا که زمان حضور ما در ساعات اولیه صبح است ، تنها کودکان 2 تا 6 سال در کلاس های کاردرمانی هستند. این جا مادرها در ساعت کلاس فرزندانشان، در اتاقی که به آنها اختصاص داده شده است نیز حضور دارند تا در صورت نیاز کمک کنند.
درمان ناشنوایان ؛ زمان بر و پرهزینه
زن جوان آب دهانش را فرو میبرد تا اشک ها را در حصار چشمانش نگاه دارد، آن گاه میگوید: «دو سال طول کشید تا شرایط پسرم را بپذیرم، به خاطر همین درمان را دیرتر شروع کردیم و محمد طاها نسبت به همسالان خودش عقب است، کاش همان بدو تولد، همان طور که غربالگری انجام میشود، به طریقی خانواده ها را نیز با این مشکل و راههای درمانش آشنا کنند.» این ها را مادر محمد طاها، کودک سه سال و نیمهای می گوید که مشکل شنوایی دارد. او علاوه بر این به هزینههای درمان نیز اشاره میکند و ادامه میدهد: «چون این دوره درمان زمانبری دارد، هزینههای آن نیز زیاد است.»
نبود مراکز توان بخشی کودکان ناشنوا و کم شنوا در برخی از شهرهای استان
مادر یکی دیگر از این کودکان که از شهرستان به این مرکز مراجعه کرده است ، ضمن گلایه از هزینه های رفت و آمد، از نبود گاه به گاه باتری و قطعات سمعک که باعث نگرانی اش می شود، نیز اظهار نارضایتی می کند. او در اشاره به مشکلات فرهنگی و اجتماعی در این زمینه ادامه می دهد: «کم شنوایی یا ناشنوایی را که باید از سمعک استفاده کند باید همچون کسی دید که چشمانش ضعیف است و عینک می زند. وقتی کسی به سمعک دخترم اشاره میکند و بابت آن از من توضیح می خواهد، ناراحت میشوم یا زمانی که دخترم کلمهای را میگوید و من ذوق میکنم، اما دیگران نحوه تلفظ او را مسخره می کنند، دلم میگیرد.»
مسعود فیروزی، مدیرکل بهزیستی استان نیز در گفت وگو با «خراسان رضوی» ضمن اشاره به خدماتی که به کودکان ناشنوا ارائه میشود، با بیان این که کاشت حلزون برای کودکان زیر 4 سال رایگان است، می گوید: برای قطعات نیز تا ۸ میلیون تومان به افراد توان خواه کمک میشود. همچنین، بهزیستی برای هزینههای بعد از کاشت حلزون به خانوادهها کمک می کند. بعد از انجام کاشت حلزون در قالب کمک موردی می توانیم خانوادههای محروم را حمایت کنیم. وسایل کمک توان بخشی از قبیل تحویل سمعک نیز بنابر قانون مالی و تا سقف تعیین شده در دستورالعمل به مددجویان تعلق می گیرد. وی درباره چگونگی ارائه آگاهی به خانوادهها بعد از تشخیص این مسئله می افزاید: در بدو تولد در بیمارستان بروشورهای آگاه سازی همراه با غربالگری شنوایی به خانوادهها ارائه می شود. در این بروشورها اطلاعات کامل برای افرادی که در روزهای اول، غربال آن ها مشکوک شناسایی شده است به همراه تمامی توضیحات دیگر، ارائه می شود. سمانه طاهریزاده، کارشناس مسئول دفتر توان بخشی نیز در پاسخ به این سؤال که کدام شهرستانهای استان مراکز توان بخشی ندارند، می گوید: به جز مشهد، هر کدام از شهرستانهای سبزوار، کاشمر و نیشابور یک مرکز توان بخشی ناشنوایان دارند ولی سایر شهرستانها ندارند چراکه اول باید کسی متقاضی راهاندازی مرکز باشد و شهرستان تعداد افراد کافی پشت نوبت این خدمت را داشته باشد. به علاوه، شهرستان باید نیروهای تخصصی مورد نیاز مرکز را هم داشته باشد.