محیط کار، محیطی است که افراد بالغ یک سوم از وقت زندگی خود را در آن می‌گذرانند. افراد شاغل  پس از محیط خانه، ارتباطات اجتماعی خود را در محیط عمومی ارتقاء می‌دهند. انسان امروزی در محیط کار علاوه بر ارتباط با افراد با فضای مجازی نیز ارتباطات گسترده‌ای دارد.

یک فرد شاغل در ارتباط با ارباب رجوع، همکاران، مدیران و... در محیط کاری می‌بایست جهت بهینه‌سازی این ارتباط علاوه بر متخصص بودن و تسلط بر فنون از لحاظ شخصیتی دارای مهارت‌هایی از جمله مدیریت هیجان، مدیریت استرس، روابط بین فردی، قدرت تصمیم‌گیری و حل مساله، تاب‌آوری، مسئولیت‌پذیری و... که در راستای سلامت روان فرد و جامعه و بهبود کیفیت کاری لازم است را دارا باشد.

یک فرد شاغل باتوجه به اینکه حدالاقل هشت ساعت از وقت مفید روزانه خود را در محل کار سپری می‌کند، باید از شغل خود راضی باشد تا در خود مراقبتی، نشاط و شادابی وی موثر بوده و خستگی و سختی کار را به منزل نبرد.

سلامت روان شاغلین به روابط آنها با اعضای خانواده، روابط با همکاران، انگیزه شغلی و علاقه‌مندی به شغل بستگی دارد. حتی باوجود دستمزد پائین، اگر محیط کار از محیطی با رعایت کرامات انسانی برخوردار باشد، شاغلین در آن محیط از سلامت روان بهره برده و سلامت روان فرد شاغل باعث بهبود در خدمات اجتماعی و پاسخگویی به ارباب رجوع خواهد گردید.

 دکتر طاهره علوی

کارشناس مشاوره و راهنمایی بهزیستی خراسان رضوی