به گزارش روابط عمومی بهزیستی گناباد به نقل از خبرگزاری تسنیم؛ شهدا همیشه برای مردم ایران یک الگو بوده اند و در تمام دورانی که از دفاع مقدس می‌گذرد وصیتنامه‌ها و زندگینامه‌های آن‌ها نیز مسیر راه خیلی از افراد بوده است.
در شهرستان گناباد نیز شهدایی داریم که زندگی آن‌ها می‌تواند تبدیل به فیلم و یا کتاب شود ولی در بین این‌ها، شهدای گمنام نیز جایگاه ویژه‌ای دارند و در چند روز اخیر نیز تشییع شهید نسیم افغانی نیز بار دیگر عطر شهادت را به خراسان رضوی آورد ولی امروز با شهیدی آشنا می‌شویم که به معنای واقعی گمنام است.
در سن 17 سالگی عازم جبهه می‌شود و در عملیات‌هایی مانند رمضان شرکت می‌کند و در شب شهادت علی ابن ابیطالب به شهادت می‌رسد.
این شهید شاید در خود گناباد نیز غریب باشد و هر زمان بر سر مزار شهدای دیگر شهرستان به مناسبت‌های مختلف حاضر می‌شویم او را تنها می‌بینیم تا این که پیگیر خانواده او شدیم.
شهید عبدالله پسنچی در سال 44 در یکی از روستاهای نیشابور بدنیا می‌آید ولی به دلایل نامعلومی او را تحویل پرورشگاهی در مشهد می‌دهند که تا سن 6 سالگی در این پرورشگاه زندگی می‌کند.
از آنجایی که در گناباد پرورشگاهی برای این گونه افراد وجود داشته او را منتقل گناباد می‌کنند که تا 17 سالگی در این پرورشگاه زندگی می‌کند و با شروع جبهه، در سال 61 برای دفاع از وطن عازم نبرد با دشمنان ایران می‌شود و در عملیات رمضان به شهادت می‌رسد.
او را در گناباد تشییع می‌کنند و در گلزار شهدای بهشت قاسم این شهر آرام می‌گیرد ولی خیلی از مردم این شهر شاید از کنار مزارش رد شده باشند ولی کسی سرگذشتی از او نمی‌داند و به گفته قدیمی‌ها برای هیچ کس هم سئوال نبود که این فرد کیست؟
به همت جوانان گنابادی و رسانه‌ها، عبدالله پسنجی امروز برای مردم گناباد شناخته شده است و مادرانی را می‌بینیم که بر سرمزارش حاضر می‌شوند و مانند فرزند خودشان برای او می‌گریند.
مادر شهید سمرقندی که مزارش فرزند شهیدش در کنار شهید پسنچی هست می‌گفت هر زمان برای زیارت قبر فرزندم به گلزار شهدا می‌آیم از آنجایی که شهید پسنچی مادر ندارد من با چه رویی اول به مزار فرزندم بروم و او این غربت را ببیند، پس اول برای او فاتحه‌ای می‌خوانم.
در این مدت که رسانه‌های شهرستان گناباد شهید پسنچی را برای مردم معرفی کرده‌اند هر روز شاهد حضور خانواده‌ای بر سرمزارش هستیم و امروز دیگر عبدالله در گناباد غریب نیست و پدر و مادرهای زیادی دارد.
مردم این شهر امروز سئوال نمی کنند این مزار کیست؟
بلکه می‌گویند این مزار فرزندمان عبداله پسنجی که برای ایران جانفشانی کرده است.
اوتنها شهیدی است که نه تاریخ تولدش دقیق است و نه نام پدرش بر سنگ قبرش حک شده، او نه پدری داشته و نه مادری که از او یک نوجوان مکتبی و ولایی بسازد، فقط یک خمینی داشته که بنا به حرف رهبری می‌رود و در عملیات رمضان در منطقه شلمچه شهید می‌شود.
