به گزارش شهرآرانیوز، مستمری مددجویان تحت سرپرستی سازمان‌های حمایتی، یکی از قوانینی است که در جمهوری اسلامی ایران اجرا می‌شود و سال‌هاست که مددجویان سازمان بهزیستی و کمیته امداد از آن بهره‌مند هستند. این مستمری طی سال‌ها با فرازونشیب‌های گوناگون همراه بوده است و اگر از تورم و گرانی صرفنظر کنیم، در مقاطعی کفاف معیشت افراد نیازمند را می‌داده است. اما امروزه مبلغی که پرداخت می‌شود، چندان متناسب با شرایط اقتصادی مددجویان نیست.

قانون حمایت از حقوق معلولان کارآمد نیست

از آنجا که ملاک عمل در حوزه حقوق شهروندی معلولان ایران همان قانونی است که در سال ۱۳۹۶ به تصویب رسیده است، با هم نگاهی به این قانون می‌اندازیم.

تبصره یک از ماده ۶ قانون حمایت از حقوق معلولان به صراحت اعلام کرده است که کمک هزینه حق پرستاری یا مددکاری ویژه معلولان شدید و خیلی شدید باید متناسب با تورم سالانه باشد؛ حال آنکه دولت در سالی که رو به اتمام است، حق پرستاری معلولان شدید و آسیب نخاعی را ۲ میلیون و ۱۰۰هزارتومان و کمک هزینه لوازم بهداشتی را ۶۱۹ هزار تومان تعیین کرد و این اعداد، تناسبی با تورم ندارد و در واقع، کمک چندانی به جامعه هدف نکرده است.

از سوی دیگر، طبق قانون هدفمندی یارانه‌ها، بخشی از مبالغ هدفمندی صرف پرداخت مستمری مددجویان می‌شود که در سال جاری، مبلغ ۷۶۴ هزار و ۴۰۰ تومان به ازای هر مددجوی واجد شرایط دریافت مستمری تعیین شد که متاسفانه کافی نبود.

یکی دیگر از مبالغی که طی سال‌های گذشته به شکل عرف و نه قانون به معلولان پرداخت می‌شد، موضوع عیدی آنان بود که در واقع سیزدهمین مرحله واریز یارانه بود که به عنوان عیدی پرداخت می‌شد. سازمان برنامه و بودجه، سال گذشته با ایراد در پرداخت این مبلغ، جلوی آن را گرفت و معلولان از این مسئله ناراضی بودند. پس از تعطیلات عید نوروز بود که سازمان بهزیستی مبلغی را تحت عنوان «کاهش فقر» و با عدد ۲۵۰ هزارتومان به حساب هر مددجو واریز کرد که نه تنها کمکی به آنان نکرد بلکه کرامت انسانی معلولان را هم جریحه‌دار کرد. برای سال جاری و تا زمان تنظیم این گزارش، هنوز مشخص نیست آیا عیدی مددجویان پرداخت خواهد شد یا خیر؟

آخرین و مهم‌ترین نکته که همواره به آن اشاره کرده‌ایم، موضوع اجرای ماده ۲۷ قانون حمایت از معلولان است. این ماده بر پرداخت دستمزد پایه قانون کار به معلولان از کار افتاده و فاقد شغل تاکید دارد، اما هیچ‌گاه عملی نشده است و مشخص نیست با توجه به محدودیت‌های بودجه‌ای، چرا چنین بندی در قانون تعریف شده است.  

انتظار از نمایندگان چیست؟

از آنجا که اساس قانون حمایت از معلولان توسط مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده است و در واقع، نمایندگان براساس آرا و نظرات فعالان حقوق معلولان و نمایندگان سازمان بهزیستی کشور اقدام به تدوین آن کرده‌اند، بدیهی است که انتظارات برای رفع نواقص این قانون از نمایندگان بسیار بیشتر است.

در موضوع افزایش مستمری سال ۱۴۰۳ معلولان، نمایندگان حاضر در کمیسیون اجتماعی مجلس به دنبال افزایش ۶۰ درصدی مستمری معلولان بودند؛ طرحی که به نظر می‌رسد چندان کارشناسی شده نبود و در حد یک خبر پیش رفت.

کمیسیون تلفیق بودجه مجلس، اما با توجه به کلیات بودجه اعلامی از سوی دولت، مبلغ افزایش مستمری برای سال ۱۴۰۳ را تنها ۳۰ درصد عنوان کرد و به تصویب رساند تا معلولان برای سال آینده منتظر مبلغ ۹۹۳ هزار تومان باشند.

انتظار می‌رود نمایندگان با توجه به تورم سالانه و رشد قیمت‌ها، نسبت به افزایش مستمری‌ها گام بردارند. مشکل فعلی معلولان دقیقا آن است که مبالغ پرداختی به آنان اصلا برای یک معیشت حداقلی نیز تعریف نشده و موضوع ماده ۲۷ نیز کماکان یک چالش بزرگ برای مددجویان است.